تأثیر متغیرهای فردی و اقتصادی زنان روستایی بر مشارکت آنان در تعاونی تولید (مطالعه موردی: تعاونی توپ‌سازی شهرستان پاوه و اورامانات)

مشارکت زنان روستایی در امور زندگی‌شان، به ویژه در فعالیت‌های جمعی مانند تعاونی‌های تولیدی با هدف ارتقای توانمندی-های آنان، رهیافت بسیار مناسبی برای کاهش فقر به شمار می‌آید. در این خصوص، مطالعة حاضر به بررسی تأثیر متغیرهای فردی و اقتصادی بر مشارکت زنان روستایی در تعاونی تولید توپ‌های ورزشی (شرکت تعاونی توپ‌دوزی پاوه) پرداخته است. به منظور تشخیص معنی‌دار بودن روابط بین متغیرها از آزمون‌های همبستگی و همچنین برای علت‌یابی متغیرهای فردی و اقتصادی زنان در چگونگی مشارکت آنان در تعاونی تولیدی از مدل تحلیل مسیر بهره گرفته شده است. نوع تحقیق کاربردی، و به صورت توصیفی و همبستگی- علّی است. اطلاعات مورد نیاز از استان کرمانشاه (شهرستان پاوه و اورامانات) به وسیله پرسشنامه به دست آمد و با استفاده از روش کوکران، 96 نفر از زنان عضو تعاونی به روش احتمالی و نوع سیستماتیک انتخاب شدند. ضریب آلفای کرونباخ (88/0=?) در قسمت اصلی پرسشنامه (میزان مشارکت)، نشان داد که وسیله تحقیق قابلیت زیادی برای جمع‌آوری اطلاعات دارد. یافته‌های تحقیق حاکی از آن‌اند که بین مشارکت زنان و مؤلفه‌های فردی-اقتصادی رابطه مثبت و معنی‌داری برقرار است. متغیرهای وارد شده در مدل تحلیل، در مجموع 61 درصد از تغییرات مشارکت زنان را تبیین کردند. نتایج تحلیل مسیر بدین ترتیب است که از بین سیزده مؤلفه فردی-اقتصادی، سه متغیر میزان سابقه عضویت، بهبود وضعیت اقتصادی خانواده و سابقه مدیریت، به ترتیب بیشترین تأثیرات علّی را بر مشارکت زنان روستایی داشته‌اند. در پایان راهبردهای متناسب با نتایج مطالعه، به منظور بهبود وضعیت مشارکت زنان روستایی ارائه گردید.